چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت ۰۳

goodsaffron1010

goodsaffron1010

آجيل

۳۱ بازديد

آجيل

{منبع ويكي پديا}

آجيل به مخلوطي از خشكبار گفته مي‌شود كه بنا بر سلايق و مدل‌هاي گوناگون، تركيبات آن فرق مي‌كند. جايگاه در فرهنگ سنتي و باستاني آجيل از ديرباز به يكي از نمادهاي فرهنگ ايراني بدل گشته‌است به صورتي كه برخي از مراسم سنتي ايرانيان (مانند نوروز و يلدا) تنها با حضور آجيل مفهوم خود را پيدا مي‌كنند. جايگاه در فرهنگ مذهبي امروزه جايگاه آجيل ميان ايرانيان از حضور در مراسم جشن و شادي فراتر رفته‌است و به بخشي از اعتقادات مذهبي آن‌ها نيز وارد شده‌است. در بسياري از مراسم مذهبي (كه معمولاً توسط زنان برپا مي‌شود) از نوعي آجيل، موسوم به آجيل مشكل گشا استفاده مي‌شود كه هرچند توسط هيچ مرجع مذهبي اي تأييد نشده‌است اما مردم بر اين باورند كه مي‌تواند آن‌ها را در رفع مشكلاتشان ياري كند. جايگاه اقتصادي با توجه به باغ‌هاي گسترده پسته ايران، آجيل ايراني نيز به مانند پسته يكي از نمونه‌هاي شناخته شده صادرات ايراني در بازارهاي جهاني محسوب مي‌شود. بهترين‌ها بهترين‌هاي خشكبار و آجيل آن‌ها هستند كه در شرايط سالم عمل‌آوري شده و معمولاً به‌صورت روزانه بو داده و به فروش برسند.

خواص هل به‌طور كامل

۴۲ بازديد

خواص هل به‌طور كامل

{ منبع ويكي پديا}

  1. درمان هاليتوسيس يا تنفس بدبو: يكي از مشكلات رايج مردم داشتن بوي بد دهان مي‌باشد. تحقيقات نشان داده‌است دانه‌هاي هل باعث از بين رفتن باكتري دهان مي‌شود و مي‌تواند درمان مؤثري براي مشكل تنفس بدبو باشد. به همين دليل از هل در صنعت آدامس سازي استفاده مي‌شود.
  2. جلوگيري از سرطان: تحقيقات حيواني نشان داده‌است كه مصرف هل مي‌تواند باعث كند شدن رشد سلول‌هاي سرطاني شود. هل داراي دو ماده به نام ليمونن و سينئول مي‌باشد كه داراي خواص ضد سرطاني مي‌باشد.

۳- كاهش فشارخون: تحقيقات نشان داده‌است كه مصرف روزانه ۳ گرم هل در روز طي مدت ۱۲ هفته مي‌تواند در كاهش فشارخون تأثيرگذار باشد.

 

 

 

ارزش غذايي هل 

 

تشكيل دهنده اصلي

مقدار در100 گرم

انرژي (كالري)

311 كيلوكالري

كربوهيدرات

68.47 گرم

پروتئين

10.76 گرم

چربي

6.70 گرم

آب

8.28 گرم

فيبر

28.00 گرم

قند

0.00 گرم

كلسترول

0.00 ميلي گرم

هل

۴۶ بازديد

هل

 {ويكي پديا}

هِل ميوه‌اي كوچك به اندازه بند انگشت با پوست تيره و دانه‌هاي خوشبو است. هل، ميوه گياهي از تيره زنجبيل‌هاست و انواع مختلفي شامل هل سياه، هل سفيد و هل سبز دارد كه نوع سبز آن عطر تندتري دارد .

هل يكي از چاشني‌هاي معطر مورد استفاده در بعضي از غذاها، نان‌ها، شيريني‌ها و به‌خصوص مرباها، است. هندي‌ها و پاكستاني‌ها و جنوب بلوچستان ايران بيشترين مصرف‌كننده‌هاي هل در جهان هستند.

 

خواص درماني هل

 

هل از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است. مطابق اين نظر جويدن دانه‌هاي هل پس از صرف غذا ضمن كمك به هضم و گوارش بهتر غذا، مي‌تواند بوي نامطبوع دهان را نيز خنثي كند. مصرف دم‌كرده آن مفرح، مقوي معده لطيف و بادشكن است. دانه‌هاي هل خواص گرما بخشي داشته و معده و روده‌ها را تقويت مي‌كنند. هل اشتها را تحريك مي‌كند و عمل گوارش غذا را بهبود مي‌بخشد.
نوشيدن دم كردهٔ داغ آن موجب تسكين كوليت، سوءهاضمه، نفخ، حالت تهوع و بي‌حالي شده و مانع ترشح زياد اسيد معده مي‌شود. يكي از خواص ويژه و بسيار ارزشمند هل، جلوگيري از تشكيل خلط در گلو است. از اين رو مي‌توان آن را به محصولات لبني و پودينگ‌ها افزود تا اثر شير را كه موجب تشكيل خلط در گلو مي‌شود خنثي كرده و به گوارش آن نيز كمك كند. دانه‌هاي هل خاصيت داروي اكسپكتورانت را دارد و سينوس‌ها و برونش‌ها، بيني و سينه را از خلط و ترشحات اضافي پاك مي‌كنند. هل چنان‌كه ذكر شد خواص گرمابخش و انرژي زا دارد از اين رو به بهبود روحيه و بازيابي انرژي و توان از دست رفته كمك مي‌كند، اضطراب و نگراني را كاهش مي‌دهد و در رفع افسردگي مؤثر است. هل همچنين كليه‌ها را تقويت مي‌كند و گفته مي‌شود براي درمان شب ادراري كودكان مفيد است. البته مصرف زياد آن تپش قلب را افزايش مي‌دهد.

خرما در ايران

۶۶ بازديد

خرما در ايران

{منبع ويكي پديا}

سرانه مصرف خرما در ايران ۷ كيلوگرم است كه ميانگيني از مصرف سرانه ۲۵ كيلوگرمي استان‌هاي جنوبي و ۱ كيلوگرمي ساير استان‌ها مي‌باشد. سرانه مصرف خرماي ايران ۴ كيلوگرم است. اين در حالي است كه سرانه مصرف خرما در عربستان ۱۳ كيلوگرم و در مصر ۱۶ كيلوگرم است.

در ايران به‌طور سالانه، ۱ ميليون تن خرما توليد مي‌شود كه عمده مصرف داخلي آن در ماه رمضان صورت مي‌گيرد. از لحاظ ميزان توليد خرما منطقه جنوب استان كرمان با توليد ۱۸۱ هزار و ۸۰۰ تن خرما بيشترين ميزان توليد در كشور را داراست. ساير مناطق استان كرمان هم توليدي در حد ۱۱۷ هزار و ۶۰۰ تن را دارا هستند بعد از استان كرمان استان سيستان و بلوچستان با توليد ۱۷۸ هزار و ۱۹۹ تن رده دوم توليد خرماي كشور را در اختيار دارد، سپس به ترتيب استان خوزستان با ۱۴۴ هزار تن، استان بوشهر با ۱۴۲ هزار تن، استان فارس با ۱۳۸ هزار تن، استان هرمزگان با ۱۲۵ هزار تن، با هفت هزار و پانصد تن و… در رده‌هاي بعدي توليد خرماي كشور قرار دارد.

از ميان محصول خرماي هر سال ايران، ۱۰ درصد براي صادرات به كشورهاي ديگر اختصاص مي‌يابد، ۵۰ درصد به مصرف داخلي مي‌رسد و ۴۰ درصد هم در مراحل مختلف برداشت محصول، ضايع‌شده و از بين مي‌روند.

نخل در روستاي متروكه پشكر بهبهان

درخت خرماي كبكاب

خرماي پيارم

ارقام خرماي ايران

يكي از مهم‌ترين عوامل كه مي‌تواند در بهبود كيفيت و اصول و در نتيجه رونق دادن به صنعت خرما در جهان مؤثر باشد، استفاده از گونه‌هاي خرما برتر و تجاري است. در اسناد تاريخي كه حدود ۲۰۰ سال قبل نوشته شده‌اند از ۲۵ رقم درخت خرما كه در عراق و اطراف خرمشهر كشت مي‌شده نام برده شده‌است كه امروزه نيز به همان نام‌ها شناخته مي‌شوند، اما آمارهاي موجود نشان مي‌دهند كه بالغ بر ۳۰۰۰ رقم خرما در دنيا شناخته شده‌اند كه بخش عمده اي از آن‌ها متعلق به ايران است، چنانچه از سه هزار رقم شناخته شده خرما در دنيا ۴۰۰ رقم آن متعلق به ايران است.

بيشتر اين ارقام در ۶ استان خوزستان، هرمزگان، كرمان، بوشهر، فارس و سيستان و بلوچستان پراكنده شده‌اند كه اسامي گونه‌هاي غالب ايران و منطقه كشت اين گونه‌ها در زير آمده‌است.

  • خرماي پيارم در استان هرمزگان
  • خرماي ربي در جيرفت، عنبرآباد و كهنوج
  • خرماي ساير در استان خوزستان
  • خرماي كروت در استان كرمان
  • خرماي كلوته در جيرفت، عنبرآباد و كهنوج
  • خرماي مضافتي درجيرفت، عنبرآباد و بم
  • خرماي الينگي نيك‌شهر در استان سيستان و بلوچستان
  • خرماي هليله‌اي در جيرفت، عنبرآباد، كهنوج و بم
  • خرماي شاهاني در استان فارس
  • درخت خرماي كبكاب بهبهان

خرماي زاهدي در استان خوزستان، بوشهر و جنوب استان كرمان

  • خرماي كبكاب در استان بوشهر
  • خرماي مرداسنگ مناطق جنوبي استان كرمان (شهرستان جيرفت، شهرستان عنبرآباد، شهرستان كهنوج) و استان هرمزگان
  • مهمترين گونه‌هايي كه در ايران توليد مي‌شوند را گونه ساير يا استعمران در خوزستان، گونه مضافتي در كرمان و بم، گونه زاهدي و پيارم در حاجي‌آباد هرمزگان و گونه كبكاب در دشتستان بوشهر تشكيل مي‌دهد.
  • ارقام بومي خرما در بلوچستان ايران: خرماي مضافتي، ربّي، شَكَري، حليله، آبروگن، كَلَگي، چربان، حاشه‌اي، جوانداك، اشكنجك، پُپو، دِسكي، ورديوار، بَرني، كلوت، مُلسي، كروچ، كونداك، كتمي
  • ارقام بومي خرما در استان فارس: عمده اقلام خراماي فارس شاهاني، زاهدي (قصب)، كبكاب مي‌باشد و ساير ارقام ديگر پيارم، خاصوئي، استعمران، برحي، ديري، گنتار، مجول، پنجه عروس، هليله

 

خرماي شكري

  • ارقام بومي خرماي بوشهر: قسب (زاهدي)، كبكاب، حاج باقري، برهي، بريمي، صمرون، شكر، سيسي، حلَو، سروري، زندني، خشن خار، استك سرخو، مرسو، خاصويي، جمادي، بيرمي، تي رس، شهابي، لش، كندي، خنيزي، سميلي، خضروي، گنتار، پنبه، شيخ عالي، زامردو، ده دارب، اهرمي، خاويزي، خاور، مكتي، شاخوني، مصلي، جوزي، غصاب و ردستي
  • ارقام خرماي هرمزگان: خرماي پيارم، مرداسنگ، هليلي، مضافتي، خاصويي، خنيزي، شاهاني، كريته، زرك و كلك سرخ.
  • ارقام بومي خرما در غرب خوزستان: ليلوئي، برحي (گرد و ريز و با و شيريني كمتري نسبت به ارقام ديگر)، زاهدي، ديري، اشكر و بريم، حلاوي، بلياني، سويداني، هداك، شكر، بنت السب، دگل زرد، خضراوي، استعمران (سعمرون)، بوبكي، چبچاب، مشتوم، جهرمي، عموبحري، دگل سرخ، فرسي، هدل، خصاب، حمراوي، حساوي، اسحاق، جوزي و گنتار، كبكاب (بسيار شيرين و ظاهري شيشه‌اي دارد).
  • ارقام بومي خرما در كرمان:
  • (در بم و نرماشير) مضافتي، كروت، قندشكن (سنگ‌شكن)، ربي، خريك، هليله‌اي
  • (در جيرفت و عنبرآباد): خرماي مضافتي عالي مِهتِري، شِكَري (اين دو از زودرس‌ترين گونه‌هاي خرما هستند كه بيشتر مصرف محلي دارند)، كلوته (كليته)، مرداسنگ (تنها خرماي طبع سرد دنيا)، هليلي، خَنيزي، رُوغني، شاهاني، زاهدي، خضراوي، رَبي، نگار (ميوه‌هايي بسيار كشيده دارد)، گارديال، قرباني، آجيلي
  • ارقام بومي خرما در غرب كرمانشاه (قصر شيرين): زاهدي، ارزق، خضراوي، جعفري و اشرسي
  • ارقام بومي خرما در ايلام: خضراوي، زاهدي، اشرسي و زيدي

آفت

از آفت‌هاي مهم خرما مي‌توان به كرم ميوه‌خوار خرما، سوسك كرگدني خرما و زنجره خرما را نام برد.

اصطلاحات نخل و خرما

۶۱ بازديد

{منبع ويكي پديا}

در مناطق خرماخيز ايران اصطلاحات و واژه‌هاي فارسي زيادي در ارتباط با نخل‌كاري رواج دارد كه به برخي از آن‌ها اشاره مي‌شود:

  • مچ، مُخ، مُغ، مُگ يا مُه و ديميت به معني نخل هم است. نام تنگه و منطقه هرمز هم از اهورامزدا و هرمزد و هورمزد تشكيل شده‌است.
  • فَسيل: ساقه اصلي درخت خرما. در جيرفت به پاجوش نخل گفته مي‌شود.
  • تيم: هر چه از فسيل برويد اعم از تنه و پاجوش.
  • تيم فسيل: آنچه در كنار تنه اصلي مي‌رويد.
  • مُه‌كُشَك يا مخ كش: درختچه‌اي كه از تنه فسيل برآيد. در بم و نرماشير به آن‌ها جنگ مي‌گويند.
  • اَبار يا هبار (Hobar): گردي كه از نخل نر ترشح مي‌شود. در بم و نرماشير به آن‌ها بو مي‌گويند. در جيرفت و ميناب به آن ايوار مي‌گويند.
  • گله‌بشكن يا تَرَكي: از آفت‌هاي نخل.
  • تازوغ: سوسكي از آفت‌هاي نخل.
  • تفتوك: از افت‌هاي نخل كه شبيه تار عنكبوت و كپك مي‌باشد و دور خوشه‌ها را در بر مي‌گيرد.
  • مُشتاب: اتاقك يا سيلويي براي دانه‌دانه كردن و شيره‌گيري از خرما.
  • پنگ يا پاگ: خوشه
  • گرد يا گرز: ساقهٔ درخت خرما
  • پاتيزه: پيش (برگهاي) جوانتر
  • تاره: خوشه نخل، زماني كه در غلاف خود قرار دارد و هنوز چوبي نشده‌است.
  • پريچه يا پيرچه يا پريخ (Perikh): الياف اطراف برگ خرما كه چسبيده به تنه درخت است. پريچه در بعضي مناطق به‌عنوان اسكاچ نيز مورد استفاده قرار مي‌گيرد. در استان بوشهر همان «ليف» ناميده مي‌شود. در جيرفت به آن‌ها سيس مي‌گويند. در بم و نرماشير به آن‌ها سي سي مي‌گويند.
  • پيش: برگ درخت خرما
  • پاگنه: انتهاي پيش كه متصل به درخت خرما است. در استان بوشهر اين بخش «تاپول» ناميده مي‌شود. در جيرفت به آن‌ها تَگ مي‌گويند. در بم و نرماشير به آن‌ها لتي مي‌گويند.
  • دُم باز: خرمايي كه نيمي از آن رسيده و حالت رطبي داشته و نيمهٔ بالايي به حالت خارك يا نارس باشد
  • هارما: در منطقه جنوب كشور (بندرعباس و لارستان) خرما را برگرفته از گويش پهلوي (اچم) هارما(HARMA) و ارما (Orma) مي‌خوانند.

كشورهاي توليدكنندهٔ خرما

۴۴ بازديد

{منبع ويكي پديا}

صادرات خرما درسال ۲۰۱۲ ميلادي

مقايسه توليد جهاني خرما در ايران و ساير كشورهاي اصلي توليدكننده خرما - از سال ۲۰۰۰ كشور مصر از ايران پيشي گرفته و در حال فاصله گرفتن است.

ده توليدكنندهٔ برتر خرما در سال ۲۰۰۷ (تن)

 مصر

۱٬۳۱۳٬۰۰۰

 ايران

۱٬۰۴۲٬۰۰۰

 عربستان سعودي

۹۸۲٬۵۴۰

 امارات متحده عربي

۷۵۵٬۰۰۰

 پاكستان

۵۵۷٬۵۲۰

 الجزاير

۵۲۶٬۹۲۰

 عراق

۴۴۰٬۰۰۰

 سودان

۳۳۲٬۰۰۰

 عمان

۲۵۵٬۸۷۰

 ليبي

۱۷۵٬۰۰۰

مجموع توليد در جهان

۶٬۹۰۸٬۰۹۰

تاريخچه كاشت خرما

۴۶ بازديد

{منبع ويكي پديا}

درخت خرما در نواحي گرمسيري و نيمه‌گرمسيري، از جمله ايران پرورش مي‌يابد. با اينكه خاستگاه آن را ميانرودان، عربستان و شمال آفريقا ذكر مي‌كنند ولي بررسي‌هاي علمي، آن را به گونه‌اي به نام علمي P.H. Sivestris كه در هندوستان مي‌رويد نسبت مي‌دهند. باستان شناسان احداث نخلستان‌ها را به پنج هزار سال پيش نسبت داده‌اند زيرا نامي از آن بر لوحه‌هاي گلي ۵۰ سده پيش يافته‌اند.

در ايران نخل و خرما از دوران باستان و پيش از هخامنشي كشت مي‌شده. در ادبيات ساساني از جمله در كتاب بندهشن از نخل ياد شده‌است. منابع چيني از ايران (در زبان ايشان بوسي، تلفظ چيني پارسي) به عنوان سرزمين نخل خرما كه در نزدشان به نام عناب پارسي و عناب هزارساله مشهور بوده، ياد كرده‌اند. در پايان سده نهم ميلادي، نخل خرما را از ايران به چين برده و در آنجا كشت كرده‌اند. در ميان كشورهاي اروپايي اسپانيا پيشينه بيشتري در كشت خرما دارد.

محصولات

از برگ و شاخه درخت خرما سبد و زيرانداز تهيه مي‌كنند. از هسته آن نان و از ميوه خرما شراب و عسل. مردم صحرا هسته درخت خرما را آرد كرده و از آن نان مي‌پزند يا هسته را بو داده و از آن به‌عنوان قهوه استفاده مي‌كنند زيرا دم كرده آن بسيار مطبوع است يا حتي آن را در آب براي چند روز خيس كرده و به‌عنوان غذاي مقوي به شترهاي خود مي‌دهند.

تركيبات شيميايي خرما

۶۵ بازديد

تركيبات شيميايي خرما

{منبع ويكي پديا}

 

خرما داراي ۲۵ درصد ساكارز، ۵۰درصد گلوكز، و مواد آلبومينوئيدي، پكتين و آب مي‌باشد. به‌علاوه داراي ويتامين‌هاي مختلف مانند ويتامين A,B،C,E و مقداري املاح معدني مي‌باشد..

 

 

ارزش غذايي ۱۰۰ گرم

تشكيل دهنده اصلي 

مقدار در ۱۰۰ گرم

انرژي كالري

۲۷۷ كيلوكالري

كربوهيدرات

۷۴٫۹۷ گرم

پروتئين

۱٫۸۱ گرم

چربي

۰٫۱۵ گرم

آب

۲۱٫۳۲ گرم

فيبر

۶٫۷۰ گرم

قند

۶۶٫۴۷ گرم

كلسترول

۰٫۰۰ ميلي گرم

خواص خرما

خرما داراي فوايد زيادي است كه با توجه به مواد مغذي و معدني موجود در آن، از ميوه‌هاي بسيار مفيد به‌شمار مي‌آيد. در ادامه به برخي از آنها اشاره مي‌شود:

  • خرما مناسب براي بارداري است
  • براي مبتلايان به ديابت هم، خرما مي‌تواند بخشي از يك رژيم غذايي سالم باشد. فرد مبتلا به ديابت تا زماني كه ديابتش تحت كنترل باشد مي‌تواند؛ روزانه ۱ تا ۲ خرما در روز مصرف كند، مرتباً ورزش كند و برنامه‌هاي غذايي سالم خود را رعايت و اجرا كند.
  • داراي پروتيئين‌ها و مواد مغذي بسياري است.
  • براي اسهال مفيد است.
  • انسان در هر روز به ۹ ميلي‌گرم آهن نياز دارد كه در هر ۱۰۰ گرم خرما ۳ تا ۵ ميلي‌گرم آهن است: با خوردن چند عدد خرما در روز آهن مورد نياز بدن تامين مي‌شود. آهن ترميم كننده و سازنده گلبول‌هاي قرمز خون است؛ خوردن خرما درمان كم خوني است.
  • مناسب براي لاغري به دليل فيبر بالا

خرما

۵۲ بازديد

خرما

 

{منبع ويكي پديا}

خُرما (نام علمي: Phoenix dactylifera) گياهي تك‌لپه‌اي و گرمسيري جزو تيره نخل‌ها است كه ميوه‌اش خوراكي و داراي هسته‌اي سخت و پوست نازك و طعم شيرين كه به شكل خوشه‌اي بزرگ از شاخه آويزان مي‌گردد و برگ‌هاي آن بزرگ است. ارتفاع نخل به ۱۰ تا ۲۰ متر يا بيشتر مي‌رسد.

گستردگي گونه خرما عمدتاً در نيمكرهٔ شمالي و در كشورهاي ايران، پاكستان، عراق، عربستان و ساير كشورهاي عربي حاشيه خليج فارس همچنين بيشتر كشورهاي شمال آفريقا و ايالات متحده آمريكا است و در نيمكره جنوبي نيز به‌طور پراكنده ديده مي‌شود.

به ميوهٔ نرسيده خرما، «خارَك» يا «خرك» يا كنگ (و در زبان عربي، «حبابوك») گفته مي‌شود.

رطب مرحله قبل از رسيدگي كامل خرماست كه رطوبت بيشتر و قند كمتري نسبت به خرماي كاملاً رسيده دارد.

ميوه خرما جزو ميوه‌هاي سته مي‌باشد يعني تمام قسمت باريكاري آن گوشتي و حاوي مواد غذايي است. خرما از دورانِ باستان در رژيم غذايي انسان وجود داشته‌است و يكي از قديمي‌ترين ميوه‌هاي كشت شده توسط انسان بوده‌است.

ريشه واژه

واژه خرما ريشه و بنياد فارسي داشته و از زبان‌هاي فارسي، به زبان‌هاي هندي، اردو، تركي، اندونزيايي و مالزيايي به سوي شرقي و يوناني به سوي غربي وارد شده‌است. در منطقه جنوب كشور (بندرعباس و لارستان) خرما را برگرفته از گويش پهلوي (اچم) هارما(HARMA)و ارما (ORMA) مي‌خوانند.

ويژگي‌هاي درماني زرد چوبه

۴۹ بازديد

ويژگي‌هاي درماني زرد چوبه

منبع ويكي پديا

زردچوبه به دليل خصوصيات آنتي‌اكسيداني قوي خود يكي از موثرترين مواد در جلوگيري از سرطاني‌شدن سلول‌هاي بدن است. اين گياه همچنين موجب افزايش ترشح انسولين و كاهش قند خون در بيماران ديابتي مي‌شود. كارآزمايي‌هاي باليني زيادي در ارتباط با فوايد مصرف روزمره زردچوبه انجام شده‌است. گفته شده‌است كه زردچوبه مي‌تواند شدت علايم بيماري آلزايمر را كاهش دهد. همچنين ماده مؤثر زردچوبه يعني كوركومين اثرات ضد التهابي و ضد درد شبيه داروهاي مسكن معمولي را دارا است. اثر ضد التهابي كوركومين با اثر ضد التهابي داروهاي استروييدي و غير استروئيدي با فنيل بوتازون قابل مقايسه است. اين دارو با مهار سنتز پروستاگلاندينهاي التهابي، اثر ضدالتهاب خود را آشكار مي‌سازد. در مطالعه روي موش صحرايي، اثر مهاركننده كوركومين سديم mg3 به ازاي هر كيلوگرم وزن موجب مهار ليپواكسي ژنار و سيكلواكسيژناز مي‌شود.