موارد مصرف گردو

ويكي پديا

مغز گردو نوعي مغز دانه است كه به صورت خام (طبخ نشده) مصرف مي‌گردد. اين مغز مي‌تواند به تنهايي يا آجيل با تركيب ساير مغزها نظير بادام، پسته، فندق و… مصرف شود. مغز گردو از خشكبار است.

مغز گردو را همچنين براي مصرف طبخ مي‌كنند.

در مناطق مختف كشور انواع غذاها با طبخ گردو حاصل مي‌شود. در برخي از غذاها اين ماده به صورت تزئين يا مواد افزودني است و در برخي از غذاها به عنوان ماده اصلي آن غذا يا خورشت بكار مي‌رود. يكي از غداهايي كه مغز گردو به عنوان ماده لازمه و اصلي آن است، خورشت فسنجان مي‌باشد. به دليل سردي بودن آن است كه موارد زيادي براي مصرف دارد.

موارد مصرف: عمدتاً مصرف خوراكي دارد. تأثير روغن گردوي كهنه همانند روغن زيتون كهنه بوده و زايندگي آن قوي است و بهترين شيوه مصرف آن به صورت استعمال خارجي بر روي اندام‌هاي مختلف بدن و حتي چكاندن آن در بيني مي‌باشد.

مغزگردو حاوي 4% آب، 15% پروتئين، 65% چربي، 14% كربوهيدرات، و 4% فيبر غذايي است. 100 گرم گردو ميزان ۲٬۷۴۰ كيلوژول (۶۵۴ كيلوكالري) انرژي تأمين كرده و منبع غني چندين ماده معدني غذايي، به ويژه منگنز و ويتامين‌هاي B است.

برخلاف اكثر فندقي‌ها كه سرشار از چربي‌هاي تك‌سيرنشده هستند، روغن گردو عمدتاً از اسيدهاي چرب غيراشباع چندگانه تشكيل شده‌است (۷۲٪ از كل چربي‌ها)، به ويژه آلفا لينولنيك اسيد (۱۴٪)، اسيد لينولئيك (۵۸٪). با اين حال ۱۳٪ از روغن گردو را اسيد اولئيك تشكيل مي‌دهد.