goodsaffron1010

ويكي پديا

بادام كوهي، نام درختچه سبز رنگي است با برگ‌هاي باريك و كوچك كه در اقليم نيمه خشك ايران مي‌رويد. بادام كوهي از خانواده گل سرخيان مي‌باشد. ارتفاع متوسط گياه بين ۲٫۵ تا ۳ متر و قطر تاج پوشش آن نيز به ۲ تا ۲٫۵ متر بالغ مي‌گردد. گل‌هاي سفيدرنگ بادام معمولاً قبل از ظهور برگ‌ها در اوايل فروردين‌ماه ظاهر مي‌شوند. دانه اين گياه كه پس از فراوري (شيرين كردن) مصرف خوراكي دارد معمولاً از اوايل خرداد تا اواخر اين ماه برداشت مي‌شود.

زيستگاه بادام كوهي

بادام كوهي در خاك‌هاي عميق تا نيمه‌عميق، سنگ‌ريزه‌دار و بر روي تشكيلات آهكي – سيليسي در شيب‌هاي ملايم كوهستان‌ها مي‌رويد. بومي ايران و منطقهٔ خاورميانه، گستردگي در مناطق جنوبي، مركزي و شمال شرق ايران، در كوه‌هاي آهكي- سنگلاخي است. دامنه‌هاي ارتفاعي رويش‌گاه بادام كوهي بين ۲۰۰تا ۲۷۰۰ متر از سطح دريا، در خطوط هم باران ۱۵۰ تا ۲۵۰ ميلي‌متر قرار گرفته‌اند.

موقعيت جغرافيايي

اين گياه، در مناطق كوهستاني در استان‌هاي خراسان (كوهسرخ) فارس، كرمان خوزستان، سيستان و بلوچستان، يزد، اراك، كردستان، بختياري، تهران، ميانه و لرستان و در انواع مختلف خاك رشد مي‌كند.

ساير موارد

• ارجنك - يا بادام زاگرسي و بادام اراكي، گونه‌اي بادام كه پراكنش آن منحصر به زاگرس جنوبي در ايران است.
• ارژن - يا بادام كوهي، گونه‌اي از بادام كه به‌طور گسترده در ايران و تركمنستان مي‌رويد.
• تنگرس - يا بادام خاردار يا تِنْگِس، گونه‌اي بادام كه تنها در زاگرس جنوبي در ايران مي‌رويد.
• بادام گنوئي - يا ارچن، گونه‌اي از بادام كه منحصر به استان‌هاي جنوبي و جنوب‌شرقي ايران است.
• بادام شرقي - گونه‌اي از بادام وحشي كه بومي غرب ايران و شمال عراق است.

بادام تلخ نيز مانند دانه‌هاي هلو، زردآلو، آلو، سيب، به و گيلاس از آميگدالين تشكيل يافته‌است كه مي‌تواند در بدن تبديل به سيانيد شود. در تمام دنيا دو نوع بادام وجود دارد: بادام شيرين و بادام تلخ. بادام تلخ بايد به منظور از بين رفتن مواد شيميايي سمي موجود در آن حرارت داده شود يا پاستوريزه شود. بادام سرشار از پروتئين، ويتامين E، كلسيم، منيزيم، پتاسيم و آهن است كه براي بدن مفيد مي‌باشد؛ اما مصرف بادام تلخ به هيچ عنوان توصيه نمي‌شود.

مغز بادام تلخ به مقدار كم حاوي سيانور دو پتاس و اسيد سياندريك و ويتامين D است كه اگر فردي به مقدار زياد آن را مصرف كند، مسموم مي‌شود. مصرف پنج تا ده عدد مغز بادام تلخ در كودكان مي‌تواند مسموميت شديد به همراه داشته باشد، در بزرگسالان اين تعداد به ۵۰ عدد مي‌رسد.

بادام به عنوان منبع خوبي براي دريافت پروتئين در بين غذاهاي سالم توسط وزارت كشاورزي ايالات متحده آمريكا توصيه شده‌است.  در سال ۲۰۱۶ يك بررسي باليني نشان داد كه مصرف منظم بادام باعث مي‌شود سطح كلسترول LDL خون و همچنين خطر ابتلا به بيماري‌هاي قلبي كاهش يابد.

ويكي پديا

منطقه توليد عمده بادام، كاليفرنيا در آمريكا است، بين فوريه و مارس، شكوفه‌هايي كه شباهت زيادي به شكوفهٔ گيلاس دارند، شكوفا مي‌شوند. نوع آب و هوا در اين زمان، ميزان توليد بادام در آن سال را به شدت تحت تأثير قرار خواهد داد. از وضعيت گل اطلاعات بسيار مهمي در مورد برداشت محصول در آن سال به دست مي‌آيد؛ بنابراين، هر مرحله از وضعيت گل نام بخصوصي دارد:

1. تراشه سبز، به جوانه‌هاي سبز بادام گفته مي‌شود. اين مرحله قبل از به‌وجود آمدن جوانهٔ صورتي است.
2. جوانه صورتي، جوانه به رنگ صورتي ديده مي‌شود.
3. پاپ كورن، جوانه مانند پاپ كورن متورم شده ولي هنوز باز نشده‌است.
4. شكوفه، شكوفايي كامل
5. پتال فول، ريزش گلبرگ
6. ژاكت، گلبرگ‌ها ريخته‌است و تنها كاسه گل باقي‌مانده‌است.
7. خارج از ژاكت، كاسه گل جاي خود را به ميوه داده‌است.

در سال ۲۰۱۷ توليد جهاني بادام برابر ۲٫۲ ميليون تن بوده‌است كه ۴۶٪ از اين مقدار متعلق به امريكاست. ساير كشورهاي اصلي توليدكننده شامل اسپانيا، ايران و مراكش مجموعاً ۲۲٪ از توليد جهاني اين محصول را به خود اختصاص داده‌اند.

ويكي پديا

بادام (Prunus dulcis ) مترادف زيست‌شناسي ( Prunus amygdalus) نوعي ميوه است، كه درخت آن بومي ايران و كشورهاي اطراف و آسياي مركزي است، اما در مناطق بسياري كشت مي‌شود. در اصل بادام جزو مغزهاي حقيقي به حساب نمي‌آيد، بلكه از انواع شفت هاست كه داراي يك پوسته بيروني و يك پوشش دروني سخت است كه دانه (مغز) در درون آن قرار مي‌گيرد. ارتفاع درخت بادام ۴ تا ۱۰ متر است و قطر آن نيز مي‌تواند به بيش از ۳۰ سانتيمتر برسد. نوع خودروي آن را كه هسته‌هاي كوچك دارد اَرْژَن مي‌نامند.

بزرگترين كشورهاي توليدكننده بادام در دنيا ايالات متحده آمريكا و اسپانيا هستند. ايران با توليد ۶٪ در رتبه پنجم توليدكنندگان اين ميوه قرار دارد. ۴۹٪ دانه بادام را روغن تشكيل مي‌دهد كه ۶۲٪ آن اولئيك اسيد غير اشباع، ۲۴٪ لينولئيك اسيد غيراشباع، و ۶٪ آن پالميتيك اسيد اشباع است. مقدار انرژي موجود در هر ۱۰۰ گرم مغز بادام، ۵۷۶ كيلوكالري است. بزرگترين بادامستان‌هاي ديم در ايران، در كوهسرخ و سرولايت خراسان رضوي قرار دارد.

واژهٔ بادام ريشهٔ ايراني دارد و از فارسي به زبان‌هاي تركي، عربي، هندي و اردو راه يافته‌است.

تركيبات شيميايي گردو

ويكي پديا

مغز گردو داراي چند اسيد آلي، مقدر كمي اسانس، اگزالات آهك و ويتامين‌هاي A ,B ,C ,D ,E مي‌باشد. همچنين مغز گردو داراي مقدار كمي آرسنيك است (۲٬۹۸ µg -ميكروگرم- در ۱۰۰ گرم گردو). برگ درخت گردو داراي ۳ درصد اينوژيت، اسيد الاژيك، اسيد گاليك و اسانسي با بوي مخصوص و مقداري پارافين، تانن، مواد چرب و املاح معدني مانند كلسيم، پتاسيم، منيزيم، باريم و همچنين كاروتن است. پوسته گوشت دار ميوه سبز گردو داراي امولسيون قند و اسيدهاي آلي مانند اسيد سيتريك، اسيد ماليك، فسفاتها و اگزالات كلسيم است. عصاره برگ درخت گردو خاصيت ميكروب كشي و باكتري كشي درد. در صد گرم مغز گردو خام و خشك مواد زير موجود است:

گردو سرشار از ويتامين اي و آنتي‌اكسيدان مي‌باشد، موادي كه خطر توسعه بيماري آلزايمر را كاهش مي‌دهند. پژوهشگران دانشگاه پزشكي شيكاگو با بررسي عادت غذايي ۶۰۰۰ نفر دريافتند كه آن دسته از افرادي كه دچار مشكلات فراموشي و نظاير آن نيستند، در عادت غذايي خود غذاهاي سرشار از ويتامين اي گنجانده‌اند. ويتامين اي، راديكال‌هاي آزاد را كه محتملاً مي‌توانند به سلول‌هاي مغز آسيب بزنند، مهار مي‌كند.

سازمان غذا و داروي آمريكا در سال ۲۰۰۴ اين ادعا را كه «گردو مي‌تواند خطر بيماري‌هاي قلبي را كاهش دهد» رد كرد. و اعلام كرد: «شواهد كافي براي اينكه در گردو مواد فعال بيولوژيكي خاصي وجود دارد كه مي‌تواند بيماري قلبي را كاهش دهد، شناسايي نشده است.»^[

مغز گردو به دو شكل موجود است؛ با پوست و بدون پوست. گردو معمولاً ماده شيريني است كه در اكثر مواد غذايي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. ترشي انداختن گردو بسته به مواد نگهدارنده اي كه گردو داخل آن است معطر و شيرين است. كره گردو را مي‌توان به صورت خانگي يا به صورت خام و بو داده خريداري نمود.

گردو را مي‌توان به تنهايي (خام، برشته شده، ترشي انداخته شده) يا همراه با مواد غذايي ديگر مصرف كرد. به عنوان مثال اصلي‌ترين مواد تهيه سوپ گردو و پاي گردو، مغز گردو است؛ و كيك گردو را مي‌توان با قهوه مصرف كرد.

سال ۲۰۱۸

     ميزان توليد به تن

۱ چين     ۱٬۵۸۶٬۰۰۰

۲ ايالات متحده آمريكا   ۶۱۳٬۰۰۰

۳ ايران     ۴۰۹٬۰۰۰   

۴ تركيه  ۲۱۵٬۰۰۰

۵ اوكراين  ۱۲۷٬۰۰۰

۶ شيلي   ۸۳٬۸۰۰

۷ روماني   ۵۶٬۰۵۰ 

۸ فرانسه   ۳۷٬۳۴۰

۹ هند     ۳۲٬۵۰۰

۱۰ مصر   ۲۴٬۰۸۰

ويكي پديا

مغز گردو نوعي مغز دانه است كه به صورت خام (طبخ نشده) مصرف مي‌گردد. اين مغز مي‌تواند به تنهايي يا آجيل با تركيب ساير مغزها نظير بادام، پسته، فندق و… مصرف شود. مغز گردو از خشكبار است.

مغز گردو را همچنين براي مصرف طبخ مي‌كنند.

در مناطق مختف كشور انواع غذاها با طبخ گردو حاصل مي‌شود. در برخي از غذاها اين ماده به صورت تزئين يا مواد افزودني است و در برخي از غذاها به عنوان ماده اصلي آن غذا يا خورشت بكار مي‌رود. يكي از غداهايي كه مغز گردو به عنوان ماده لازمه و اصلي آن است، خورشت فسنجان مي‌باشد. به دليل سردي بودن آن است كه موارد زيادي براي مصرف دارد.

موارد مصرف: عمدتاً مصرف خوراكي دارد. تأثير روغن گردوي كهنه همانند روغن زيتون كهنه بوده و زايندگي آن قوي است و بهترين شيوه مصرف آن به صورت استعمال خارجي بر روي اندام‌هاي مختلف بدن و حتي چكاندن آن در بيني مي‌باشد.

مغزگردو حاوي 4% آب، 15% پروتئين، 65% چربي، 14% كربوهيدرات، و 4% فيبر غذايي است. 100 گرم گردو ميزان ۲٬۷۴۰ كيلوژول (۶۵۴ كيلوكالري) انرژي تأمين كرده و منبع غني چندين ماده معدني غذايي، به ويژه منگنز و ويتامين‌هاي B است.

برخلاف اكثر فندقي‌ها كه سرشار از چربي‌هاي تك‌سيرنشده هستند، روغن گردو عمدتاً از اسيدهاي چرب غيراشباع چندگانه تشكيل شده‌است (۷۲٪ از كل چربي‌ها)، به ويژه آلفا لينولنيك اسيد (۱۴٪)، اسيد لينولئيك (۵۸٪). با اين حال ۱۳٪ از روغن گردو را اسيد اولئيك تشكيل مي‌دهد.

ويكي پديا

گردو، دانه بزرگ خوراكي چروكيده از يك درخت برگريز از خانواده گردوييان، متشكل از دو نيمه، موجود در يك پوسته سخت محصور در يك ميوه سبز مي‌باشد. مغزگردو، مغز خوراكي يك شفت بوده، و در نتيجه يك فندقي محسوب نمي‌شود. منشأ درخت گردو ايران بوده و به همين دليل در غرب با نام "Persian Walnut" شناخته مي‌شود.

گردو، ميوه مغزدار باارزشي است كه انواع مختلفي دارد. گردو منبع عالي پروتئين، فيبر، ويتامين‌ها، آنتي‌اكسيدان‌ها و مواد معدني است. واژه جوز معرب گوچ پارسي ميانه به همين معني است.

مغز گردو و بذر كتان داراي بيشترين اندازه اسيد چرب امگا ۳ در ميان مواد غذايي گياهي هستند.

برابر بررسي‌هاي ديرين‌شناسي گياهي و گرده‌شناسي در روي كرهٔ زمين، گونه‌هاي مختلف گردو از زمان‌هاي بسيار قديم به ويژه از دوران سوم زمين‌شناسي وجود داشته‌است. از دوران چهارم زمين‌شناسي به بعد آثار درخت گردو از جمله گردهٔ آن در كشورهاي اروپاي شرقي به دست آمده‌است.

منشأ درخت گردو ايران است. شهرستان تويسركان در همدان با داشتن بيش از ۵۵۰۰ هكتار باغ گردو و توليد اين محصول با مرغوبيتي در مقياس جهاني، «پايتخت گردوي ايران» نام گرفته‌است شهرستان بافت در كرمان دومين قطب توليد اين محصول در ايران محسوب مي‌شود.

ويكي‌پديا

زرشك و ارتباط آن با محيط طبيعي

انواع زرشك دانه‌دار به عنوان درختچه‌اي ميوه دهنده و خودرو در اكثر مناطق كوهستاني كشورمان به چشم مي‌خورد و از آنجايي كه از اجزا طبيعي اكوسيستم مناطق كوهستاني است حتي در شرايط سخت و نامساعد نيز ميوه فراواني توليد مي‌كنند.

نياز آبي

نياز خالص آبياري آن حدود ۹۹۰۰ متر مكعب در هكتار است كه بسته به روش‌هاي آبياري به كار گرفته شده نيز ناخالص آبياري، بيشتر از اين مقدار مي‌باشد.

نياز كودي

زرشك بي‌دانه طالب خاك‌هاي نسبتاً سبك لومي – شني با زهكش خوب در مناطق كوهپايه‌اي است و در خاك‌هاي گچي و آهكي نيز به خوبي رشد مي‌كند، همچنين EC PH و بالا را نيز تحمل كرده نيازي به خاك‌هاي غني ندارد. تحقيقات نشان داد كه فسفر به كار رفته در طول تابستان باعث رشد گياه در همان سال نگرديده، بلكه در بهار سال بعد اثرات خود را نشان داده و بيشتر فسفر موجود در رشد جديد ناشي از فسفر ذخيره شده در ريشه‌ها بوده‌است. فرايند انتقال فسفر به اين صورت است كه فسفر ابتدا بيشتر در ريشه‌ها ذخيره مي‌شود، سپس به داخل مناطق رشد جديد حركت مي‌كند و فسفر جذب شده جديد، جايگزين فسفر منتقل شده از ريشه‌ها مي‌شود.

زرشك داراي مزاج سرد و خشك است و مصلح‌هاي آن عبارتند از: ميخك، شكرسرخ و شيريني‌هاي طبيعي … زرشك تسكين دهنده صفرا و خون و تشنگي و حرارت معده و كبد، تقويت‌كننده قلب و كبد معده گرم مي‌باشد. به تنهايي يا با داروهاي گرم مانند دارچين و عسل و … براي تقويت كبد سرد و تر و باز كردن انسداد مجاري كبدي و سردي احشا مفيد است. مصرف زياد آن براي سرد مزاجان بلغمي و سوداوي مضر است.

زرشك در ايران

 ويكي‌پديا

در ايران زرشك گونه‌اي منحصر به فرد است و با گونه‌هاي ديگر متفاوت است بيشتر در منطقه خراسان جنوبي يا قهستان كشت مي‌شود شهرستان‌هاي زيركوه و قائنات مركز اصلي توليد آن است. خوشه زرشك ايراني ابتدا زردرنگ و بعد ترش مزه و در زمان رسيدن قرمز مي‌شود و به مرور به رنگ شرابي در مي‌آيد. (مجله درياي پارس)

برگ

• اسهال‌هاي مزمن را درمان مي‌كند.
• برگ زرشك داراي مقدار زيادي ويتامين ث مي‌باشد.
• در موقع آنژين و گلودرد، دم كرده برگ زرشك را غرغره كنيد.
• مصرف مقدار زياد زرشك يا ساقه و برگ آن براي زنان حامله مناسب نيست.
• جويدن برگ زرشك، باعث محكم شدن لثه و دندان مي‌شود.

ميوه

زرشك

درمان اعتياد

به سبب الكالوئيد بربرين موجود در آن قادر به درمان اعتياد با ترياك بوده. و اعتياد معتادان را بر طرف مي‌نمايد. مضافاً «اينكه اين اثر بخشي در جانوران آزمايشگاهي كه به‌طور مصنوعي به مرفين معتاد گرديده بودند به طور مكرر» به اثبات رسيده‌است.

{منبع ويكي پديا}

اگر به دنبال اين هستيد كه ورزش را به‌طور جدي ادامه دهيد يا تحت يك رژيم خاص ورزشكاري باشيد بهتر است آجيل‌هايي با درصد پروتئين بالا انتخاب كنيد چرا كه پروتئين به رشد و ترميم سلول‌ها كمك مي‌كند.

بادام زميني در بدن سازي

مصرف بادام زميني بهترين راه براي افرادي ست كه مي‌خواهند پروتئين بيشتر به رژيم غذايي خود اضافه كنند. بادام زميني به‌طور قابل توجهي داراي مواد مغذي ضروري ست. به همين دليل بادام زميني براي بدنسازي بسيار مفيد مي‌باشد.

جالب است بدانيد با وجود اينكه بادام زميني جزء حبوبات محسوب مي‌شوند اما بيشتر مردم آن‌ها را به عنوان آجيل مي‌شناسند.

بادام زميني حاوي مقدار زيادي پولي فنول، آنتي‌اكسيدان، فلاونوئيدها و آمينو اسيد هستند. تحقيقات نشان داده‌است كه تمام تركيبات ذكر شده براي سلامت بدن انسان بسيار مفيد مي‌باشند.

بر اساس بانك اطلاعاتي مواد مغذي كه توسط بخش كشاورزي ايالات متحده (USDA) ايجاد شده‌است، هر ۱۰۰ گرم بادام زميني داراي ۵۶۷ كالري و مواد مغذي زير است:

پروتئين: ۲۵٫۸۰ گرم

چربي: ۴۹٫۲۴ گرم

كربوهيدرات: ۱۶٫۱۳ گرم

فيبر: ۸٫۵۰ گرم

قند: ۴٫۷۲ گرم

همچنين در هر ۱۰۰ گرم بادام زميني املاح معدني زير قرار دارد:

كلسيم: ۹۲ ميلي‌گرم

آهن: ۴٫۵۸ ميلي‌گرم

منيزيم: ۱۶۸ ميلي‌گرم

فسفر: ۳۷۶ ميلي‌گرم

پتاسيم: ۷۰۵ ميلي‌گرم

بادام درختي

بادام درختي در مقايسه با مغزها و آجيل‌هاي ديگر محبوبيت بيشتري دارد و در حال حاضر در بسياري از كشورها مصرف مي‌شود و شناخته شده‌است. با توجه به بادام زميني مقدار پروتئين كمتري دارد اما با اين حال در مواد مغذي ديگر سرآمد تر است.

بر اساس USDA در هر ۱۰۰ گرم بادام درختي، ۵۷۹ كالري وجود داشته و داراي مواد مغذي زير است:

پروتئين: ۲۱٫۱۵ گرم

چربي: ۴۹٫۹۳ گرم

كربوهيدرات: ۲۱٫۵۵ گرم

فيبر: ۱۲٫۵۰ گرم

قند: ۴٫۳۵ گرم

همچنين بادام درختي داراي ويتامين‌ها و املاح معدني زير است:

كلسيم: ۲۶۹ ميلي‌گرم

آهن: ۳٫۷۱ ميلي‌گرم

منيزيم: ۲۷۰ ميلي‌گرم

فسفر: ۴۸۱ ميلي‌گرم

پتاسيم: ۷۳۳ ميلي‌گرم

ويتامين E: 25.63 ميلي‌گرم

سيستم ايمني بدن براي مبارزه با ويروس‌ها، ميكروب‌ها، باكتري‌ها و انواع بيماري‌ها به مواد مغذي نياز دارد. اين مواد مغذي شامل چربي‌هاي طبيعي و پروتئين‌هاي با كيفيت است. به هر ميزاني كه بدن انسان از اين مواد مغذي غني تر باشد سيستم ايمني نيز در مقابله و مبارزه با عوامل خارجي موفق تر عمل مي‌كند. آجيل‌ها منبع عظيم اين مواد مغذي هستند. ويتامين E موجود در آجيل خصوصاً پسته، بادام و گردو براي مقابله با عفونت، ويروس و باكتري بسيار مؤثر است. اين دانه‌هاي مغذي همچنين سرشار از امگا۳، روي و منيزيم هستند و باعث تقويت سيستم ايمني و جذب ويتامين‌هايي نظير A , D، E , K مي‌شوند.

{منبع ويكي پديا}

آجيل‌ها انواع بسيار گوناگوني دارند كه نمي‌توان براي تمامي آن‌ها اسم انتخاب كرد. برخي اسامي هم كه براي آجيل‌ها انتخاب مي‌شود از دو شيوه نام‌گذاري پيروي مي‌كند.

• شيوه اول كه نام آجيل را بر اساس كاربرد آن انتخاب مي‌كند. (براي مثال آجيل مشكل گشا).
• شيوه دوم نام آجيل را بر اساس تركيبات و اجزاي آن انتخاب مي‌كند. (مانند آجيل شور، آجيل شيرين، چهار مغز).

آجيل ميوه

خانواده آجيل‌ها دسته‌اي از ميوه‌جات با پوست سخت و سفت هستند كه از درختان با دانه ناشكوفا و باز عمل مي‌آيند. در زبان انگليسي كلمه nut به گستره بزرگي از دانه‌هاي خشكبار شده اطلاق مي‌شود اما در دانش زيست‌شناسي تعداد مشخص و محدودي از آن‌ها nut (آجيل) هستند. آجيل‌ها يك منبع مهم غذايي براي حيات وحش و انسان‌ها محسوب مي‌شوند. گردو، پسته، فندق، بادام، بلوط، بادام هندي، بادام زميني جزء آجيل‌ها هستند.

هر چند همان گونه كه گفته شد، گستره موادي كه در آجيل‌هاي گوناگون به كار مي‌رود بسيار زياد است، اما به‌طور كلي مي‌توان از اقلام زير به عنوان اركان اصلي تشكيل دهنده آجيل نام برد: پسته، فندق، تخمه آفتابگردان، تخمه كدو، تخمه ژاپني، بادام زميني، بادام، بادام هندي، گردو، نقل، كشمش، نخودچي و ماكادميا